Παναγία Μπαλουκλιώτισσα – Ζωοδόχος Πηγή

H εκκλησία της Παναγίας της Μπαλουκλιώτισσας βρίσκεται έξω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης, περίπου 500 μέτρα μακριά από την Είσοδο  της Σηλυβρίας η οποία είναι πολύ διάσημη είσοδο.  Η εκκλησία βρίσκεται δίπλα στο ορθόδοξο ελληνικό και αρμένικο νεκροταφείο και περιτριγυρίζεται από ψηλά τείχη. Το πραγματικό της όνομα είναι η Παναγία η Παρθένος και  το όνομα της εκκλησίας « Ζωοδόχος Πηγή». Εξαιτίας της ύπαρξης μια πηγής που υπάρχει κοντά στην εκκλησία η οποία θεωρείται ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες, η εκκλησία  έγινε ένα σημαντικό προσκύνημα για 1500 χρόνια.

Σύμφωνα με έναν θρύλο η εκκλησία με την ιερή πηγή της  είχε χτιστεί από τον Λέοντα τον Πρώτο στο πρώτο μισό του 5 ου αιώνα .  Μετά την κατασκευή της εκκλησίας και της πηγής στην περιοχή έγινε διάσημη. Κατά τα χρόνια του Ιουστινιανού του πρώτου η εκκλησία χτίστηκε ξανά και απέκτησε ισχύ. Κατά την διάρκεια της αναπαλαίωσης πιστεύεται πως χρησιμοποιήθηκε   το επιπλέον υλικό  που περίσσεψε από την Αγία Σοφία. Η περιοχή ήταν παραθεριστικό μέρος για  τους Βυζαντινούς Αυτοκράτορες κυρίως κατά την εποχή της άνοιξης και ιερή πηγή ήταν η θεραπευτική τους πηγή. Το κτίσμα της εκκλησίας έχει επισκευαστεί πολλές φορές κατά τους επόμενους αιώνες λόγω ισχυρών σεισμών.

Η εικόνα αναπαριστά την Παναγία της Πηγής την Παρθένα Μαρία που ευλογεί και αγκαλιάζει τον Χριστό. Είναι περιτριγυρισμένη από δύο αγγέλους και είναι συνήθως καθήμενη σε μια υπερυψωμένη από δύο άλλες κολυμβήθρες οι οποίες περιέχουν νερό που έρχεται από μια μαρμάρινη κολυμβήθρα διακοσμημένη με ένα σταυρό.  Γύρω από την μαρμάρινη κολυμβήθρα υπάρχει ο Αυτοκράτορας με τους φρουρούς του ενώ στα αριστερά υπάρχει ο Πατριάρχης με τους αρχιεπισκόπους του.  Στο φόντο υπάρχει ο Λέοντας ο Πρώτος μαζί με έναν τυφλό άντρα στα τείχη της Πόλης. Κάτω από την κολυμβήθρα υπάρχει ένας παράλυτος και ένας τρελός που έχουν θεραπευθεί από τα νερά της πηγής.

 

Σύμφωνα με τις επιγραφές που υπάρχουν στην εκκλησία, το 1833 με διάταγμα του Σουλτάνου Μαχμούτ του Δεύτερου η εκκλησία ανακατασκευάστηκε και άνοιξε το 1835. Η σημερινή εκκλησία έχει ορθογώνιο σχήμα και είναι προσανατολισμένη από ανατολή προς δύση, έχει τρεις νάρθηκες που χωρίζονται από κολόνες και προηγούνται του έσω νάρθηκα. Στην νοτιοδυτική γωνία υπάρχει ένα μεταλλικό καμπαναριό. Το εσωτερικό της εκκλησίας είναι πλούσια διακοσμημένο.  Στην δεξιά πλευρά του ναού κοντά στο μέσο υπάρχει ένας άμβωνας ενώ στο τέλος του ναού βρίσκεται ένα πλούσιο εικονοστάσι. Δεξιά από το εικονοστάσι υπάρχει μια εικόνα, σύμφωνα με την παράδοση την ζωγράφισε ο Άγιος Λουκάς.  Η πηγή βρίσκεται σε μια υπόγεια κρύπτη έξω από την εκκλησία και μπορεί να φτάσει κανείς κατεβαίνοντας τις σκάλες οι οποίες είναι παράλληλες με τις καταμήκος πλευρές του ναού.  Μία συμμετρική σκάλα οδηγεί από την κρύπτη στην αυλή του ναού. Η κρύπτη είναι διακοσμημένη με ζωγραφιές και εικόνες και από πάνω υπάρχει ο τρούλος στον οποίο βρίσκεται ο Χριστός στον ουρανό γεμάτο με άστρα. Το νερό ρέει σε μια μαρμάρινη λεκάνη όπου εκεί κολυμπούν ψάρια.  Σε αυτά τα ψάρια που βρίσκονται σε αυτήν την λεκάνη οφείλεται το όνομα της εκκλησίας στην Τουρκική γλώσσα «balıklı» που σημαίνει «μέρος όπου υπάρχουν ψάρια»